Edebiyat Konuları
Sözel Sınavlar için "Edebiyat" Konu Anlatım

Kartlarımızı Keşfedin
Bu bağlantıda, ÖSYM'nin YKS-AYT ve KPSS-ÖABT Edebiyat sınavlarında sıkça sorduğu, gelecekte de sormaya devam edeceği kritik hap bilgiler sizi bekliyor. Kısa, net ve anlaşılır şekilde sunulan bu bilgiler, sınav başarınızı artırmak için vazgeçilmez bir kaynaktır.


Divan Edebiyatı
Ayrıntılı Konu Anlatım
Divan edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu döneminde 13. yüzyıldan 19. yüzyılın sonlarına kadar gelişmiş olan klasik Türk edebiyatıdır. Bu edebiyat türü, adını, şairlerin şiirlerini topladıkları ve "divan" adı verilen derleme kitaplardan alır. Divan edebiyatı, Arap ve Fars edebiyatlarının etkisi altında gelişmiştir ve belirli kurallara, kalıplara, ve estetik değerlere dayanan bir edebiyat türüdür.




Halk Edebiyatı
Ayrıntılı Konu Anlatım
Halk edebiyatı, toplumun geniş kesimlerine hitap eden, sözlü gelenekler ve kültürel miras üzerinden şekillenmiş bir edebiyat türüdür. Yazılı eserlerden çok sözlü anlatımın ön planda olduğu bu edebiyat türü, halkın yaşamını, inançlarını, duygularını ve düşüncelerini yansıtır. Halk edebiyatı, anonim olarak nesilden nesile aktarılan şiirler, destanlar, masallar, efsaneler, türküler ve atasözleri gibi zengin bir sözlü ürün yelpazesine sahiptir.




Tanzimat Dönemi
Ayrıntılı Konu Anlatım
Tanzimat Edebiyatı, Türk edebiyatında hem fikir hem de üslup bakımından iki belirgin döneme ayrılır:
-
Birinci Dönem (1860-1876):
Bu dönemde edebiyat, toplumsal faydayı esas alan bir anlayışla şekillenmiştir. Halkın eğitilmesi, modernleşme ve aydınlanma temel hedefler arasında yer almıştır. Şinasi, Namık Kemal ve Ziya Paşa gibi yazarlar, "vatan", "özgürlük" ve "adalet" gibi kavramları ön plana çıkararak edebiyatı toplumsal bir uyanış aracı olarak kullanmıştır. Roman, gazete ve tiyatro gibi modern türler bu dönemde doğmuş ve gelişmiştir. -
İkinci Dönem (1876-1896):
Bu dönemde ise edebiyat, toplumsal sorumluluklardan bireysel duygu ve estetik arayışlarına yönelmiştir. Sanat, halkın eğitilmesi amacından sıyrılarak saf estetik kaygılarla ele alınmıştır. Abdülhak Hamit Tarhan, Recaizade Mahmut Ekrem ve Sami Paşazade Sezai gibi yazarlar, bireyin iç dünyasına, yaşamın anlamına ve güzellik anlayışına odaklanmışlar.

